جلوه ی آیات و مضامین قرآنی در آیینه ی اشعار حکیم سنایی

حکیم سنایی در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم می‌زیست. او از نخستین کسانی است که به شکل گسترده، به نشر و تدوین مفاهیم دینی، اخلاقی و عرفانی در شعر فارسی همت گماشت. سنایی بر بسیاری از شاعران پس از خود نظیر عطار و مولانا تاثیر گذاشت و راه تازه ای را در سرودن منظومه‌های اخلاقی و دینی- عرفانی گشود. یکی از عواملی که به عمق و عظمت آثار او افزوده - به خصوص در منظومه ارجمند حدیقة الحقیقة - استفاده از آیات قرآنی و احادیث است. او برای تبیین مفاهیم دینی و اخلاقی مورد نظرش، از قرآن بهره گرفته است. گاهی بخشی از آیه، گاهی مضمون و معنی آیه و گاهی الفاظ و ترکیبات آن مورد توجه سنایی بوده است. در این مقاله بعد از بررسی و تحلیل تاثیر آیات قرآن بر اشعار سنایی، موضوعات اخذ شده او از آیات قرآنی، تحت عناوین زیر تقسیم بندی گردید: خداوند و مفاهیم متعلق به حضرت حق، قرآن و اوصاف آن، پیامبران و سرگذشت آنها، پیامبر اسلام و اوصاف ایشان، انسان و ویژگی‌های او، پند و اندرز، خلقت، مرگ، قیامت و معاد، اقوام و ملل و.... این بررسی نشان می‌دهد که او در آثار خود از اغلب سوره‌ها بهره گرفته، خصوصاً در حدیقه، شدیداً تحت تاثیر آیات و مفاهیم